Mocht je van mooie uitdagingen houden dan is de GR221 Wandel/Hikeroute aan te bevelen. En mooie tocht over de Serra de Tramuntana aan de westkust van Mallorca.
De bergketen staat sinds 2011 op de werelderfgoedlijst van Unesco, wat betekent dat het van grote landschappelijke en culturele waarde is. Ook de hoogste piek van Mallorca, de Puig Major van 1.445 meter hoog, maakt onderdeel uit van de Serra Tramuntana.
Opvallend feit is dat ongeveer 90% van Serra Tramuntana privébezit is, dus is niet het hele gebied vrij toegankelijk. De route van de GR221 uiteraard wel.
Na wikken en wegen en (toch wel) veel gelezen te hebben besluiten we dit avontuur aan te gaan. We spelen het veilig (het is tensloote voor ons ook de eerste keer) en besluiten een hotel te boeken en vanuit hier dagelijks een deel van de tocht te lopen. Hoe dichter de vakantie bij komt hoe meer we er aan denken te slapen in de bergen en het hotel als uitvalsbasis te gebruiken. We worden steeds enthousiaster en kopen dan ook een tent, slaapzak en alle andere toebehoren. We willen de Gr221 op gaan delen: 2 à 3 dagen lopen en kamperen en dan terug naar het hotel. Met dit idee zijn we richting Mallorca gegaan en hebben de 'hike'' op deze manier ook volbracht... Circa 140km met 6000 hoogtemeters gingen aan ons voorbij. De belonig: Geweldige panorama's, in leuke, niet toeristische dorpjes geweest, en er spannende maar ook leuke verhalen aan over gehouden.
Een aanrader! We spreken we nu uit ervaring maar je moet toch wel een goede basisconditie hebben en
geen
last van
je rug of gewrichten! De weg is niet altijd weg (vaker niet). Naar schatting zo'n 90% onverhard
waarvan
ook nog
es zo'n 50% over keien en rotsen gaat, waarvan je ook nog wel wat moet klauteren. Hiertegen moeten
je
enkels en knieën wel bestand zijn.
Ook staat niet alles zo duidelijk aangegeven (en wifi laat nogal te wensen over in de bergen) dus
een
kaart of een offline navigatiessteem kan uitkomst bieden.
Deze laatste woorden zijn niet om ontmoedigen want dit alles wordt beloond met een prachtige
herinnering!
Om 9.00uur gaan we met de bus naar de hoofdstad La Palma (met lijn 302). Hier moeten we overstappen naar
101 naar Andtraxt.
De gehele reis duurt zo'n 2uur.
Dit is de eerste dag van onze bergavontuur en we besluiten dan ook om er 1 dag voor uit te trekken om
vervolgens terug te gaan naar ons hotel. We nemen een ook niet al te zware rugzak mee om er aan te
wennen en ook het stijgen en dalen. Wandelstokken? Ik heb er nog nooit eerder mee gelopen maar ik kan ze
aanbevelen! Dit is toch wel erg fijn, vooral bij het dalen (over de losliggende stenen).
Na enkele uren onderweg te zijn worden we steeds enthousiaster..Wat is het hier mooi. Echt
Schitterend!!!
En dan zijn we nog maar net onderweg.
We zijn een paar keer verkeerd gelopen maar dat was spoedig opgelost... effe zoeken en we waren weer
back on track...Echt een super mooie eerste dag.
Morgen gaan we twee of drie dagen achter elkaar Lopen en logeren op de berg in een tentje. Wordt
vervolgd.
We hoopten een heel eind in de richting van Estellencs te komen..niet dus. Soms halen we maar 1km p/uur...en er zat zelfs een kilometer bij waar we 1uur en 14min. over hebbben gedaan. Harder omhoog dan vooruit zeg maar. Maar het is wel de moeite waard als je boven bent!! Je wordt beloond met fantastische uitzichten! Eenmaal bij 'La Trape' aangekomen heb je een gweldig mooi uitzicht over het eiland Dragonera. Genaamd naar het uiterlijk van het eilandje. Het ziet er namelijk uit als een draak. Het is een vogelbroedgebied en niet zomaar toegankelijk. Als we in Ses Fontanelles komen kopen we wat water. (Het enige wat je hier kunt kopen. Je gooit een euro op een schaaltje en neemt een fles water mee. Gelukkig hadden we dit vooraf al gelzen). Hier gaan we klimmen naar stage 3 (naar Estellencs dus). Deze klim is ook we behoorlijk heftig! In no-time zitten we alweer een paar honderd meter hoog! Het begint te schemeren en het wordt dus tijd om de tent op te gaan zetten. Even zoeken naar een mooi plekje (wat we gelukkig snel hebben gevonden, want daar gaan ook diverse verhalen over). Als we de tent hebben staan gaan we maar direct slapen. Het is snel pikdonker (21.00-21.30uur) en kunnen de rust goed gebruiken. Tjeee...Het is doodstil. Geen vogeltje, geit of schaap meer te horen. Alsof iemand de bandrecorder heeft uitgezet. Wel gaat het vliegverkeer door en komt er zo nu en dan een Boeing over (zo eens in de drie kwartier) Als we s' nachts even wakker zijn, staan we versteld van de sterrenzee in de hemel...WAUW...Dit is echt onbeschrijfelijk mooi...
Om een uurtje of 7.00 staan we op, ontbijtje maken, tanden poetsen en om 8.20uur zijn we weer onderweg...nog 10km van stage 3 (want de eerste 2 hadden we gisteren als gehad) direct klimmen en direct het zweet al op het voorhoofd...poeh, poeh. Dan komen we bij een enorm rotsblok dat ik eerder op foto's had gezien..fotomomentje. Dan weer verder omhoog...via een heel bijzonder landschap met rotsen en groen afgewisseld. Niet echt het gevoel van Mallorca. Het is koud en we vangen de eerste regendruppeltjes terwijl we zelf in de wolken staan... Het is nog een behoorlijke klim maar ook hier is het weer de moeite waard! Na een aantal uurtjes omhoog mogen we weer gaan afdalen en zien we Estellencs in de verte opduiken...YESSS! Bij het eerste restaurantje wat we tegen komen ploffen we neer voor een 'CERVEZA grande'. Vanuit hier gaan we met de bus terug naar ons hotel. Even hebben we overwogen om door te lopen maar dan zouden we 2 dagen moeten doorlopen omdat het openbaar vervoer niet echt lekker aansluit op de volgende eindlokatie. We besluiten om stag 4 dan ook over te slaan voor nu. Nog maar een biertje dan. Hebben we wel verdiend!
We laten even Estellences (Stage 4) even voor wat het is. We beginnen in Esporles. Dit alles ivm openbaar vervoer... we kijken later wel of we dit nog gaan bewandelen.. Wederom de bus naar La Palma en vandaar uit naar Esporles. Hier beginnen we eerst met een kop koffie en gaan we van start. De eerste 3 km gaan steil maar over een geasfalteerde weg. Dat loopt lekker. Krijgen de enkeltjes ook wat rust...We lopen om een valei heen wat mooie vergezichten oplevert. Op een of andere manier hebben we de afslag naar het bos in gemist. We moeten 1,5 km terug. Niet heel erg met deze mooie omgeving. Nu vinden we het bospad wel en dan klimmen we snel...heel snel..en niet over asfalt maar over losse keien. We worden vergezeld door bokken en geiten. Als we verder naar boven komen, komen we in een prachtig bosgebied waar het wemelt van de geiten en bokken...
Hier en daar komen we ook kalkovens tegen. In Mallorca is de bouw van kalkovens, waarin kalksteen oorspronkelijk werd opgestapeld voor de winning van kalk, een traditie. De kalkoven was vroeger een van de belangrijkste industrieën op Mallorca. Om dit te doen, werden de stenen tien tot twaalf dagen verwarmd op hoge temperatuur (1000 tot 1200 °C). Hout werd gebruikt als brandstof. Deze ovens zie je op verschillende plekken in de Serra de Tramuntana. Lange tijd geleden was kalk een van de belangrijkste materialen, vooral omdat kalk werd gebruikt om huizen te bouwen en te witten.
Na enkele kilometers door de mooie bossen gewandeld te hebben dalen we langzaam en zien we een stipje van Valdemossa in de verte... Eenmaal aangekomen in dit pittoreske plaatsje is het eerste wat we doen: water inslaan. Daarna op zoek naar een gezellig restaurantje en zitten we al gauw aan een heerlijke pizza... Als we wat ronggelopen hebben in het plaatsje gaan we beginnen aan de volgende stage. Stage 6. Het is inmiddels 1900uur en lopen door te de schemering begint. In die tijd kunnen we nog 4 kilometer afleggen. Een mooie winst voor de volgende dag.
We vinden een mooi beschut plekje... Ook hier weer doodstil zo rond 21.30uur. Met uitzondering van een schreeuwend geluid. Het lijkt wel of er een zwijn geslacht wordt ofzo??? Geen idee van wat voor beest het is maar we denken inderdaad een zwijn of een soort kat. Als we later gaan googelen lijkt het er op dat we te maken hadden met een 'genekat'.
6.15uur eruit, tent afbreken, een ontbijtje en om 7.30uur zijn we alweer onderweg. Met de ogen nog maar net open meteen wel al een zware klim.. phoe...dat steigt snel...op hoogte is het uitzicht heel even mooi maar dan trekt het snel dicht. Sta je zomaar in een mistig landschap. Wat trouwens ook mooie plaatjes oplevert! We zien en voelen (KOUD) de wolken om ons heen trekken ...Dat gaat in een rap tempo zeg! In de verte zien we donkere lucht aankomen maar gelukkig, de regen blijft uit....maar het blijft flink (koud) waaien.
Een mooie tocht die weer helemaal anders is dan de vorige...weer een ander landschap... een beetje de Schotse hooglanden met veel stenen. Even een uit de wind plekje zoeken om even iets te eten. Een mooie tocht met hier en daar wat stevige klimmetjes en dalingen maar heel erg de moeite waard!
Om 12.30 zijn we in Deia Lekker eten. Spaghetti...rond 14.00uur willen we naar stage 7. Maar ineens begint het toch te gieten.. van het dakterras naar binnen rennen en al zeiknat... het water loopt door het restaurant via de trap naar beneden...Het lijkt er op dat het restaurant die niet voor de eerste keer meemaakt. We krijgen een nieuw drankej aangeboden en uiteindelijk komt ook ons eten. We besluiten niet verder te gaan vandaag vanwege slechte voorspellingen in de bergen. We nemen de bus terug en gaan morgen opnieuw naar Deia en gaan dan onze tocht vervolgen...
We gaan deze als dagtocht lopen zodat we de volgende beter uitkomen met overnachting(en). 8.22uur hebben we de bus. Het weer is goed tot dusver... In Deia eerst een ontbijtje op een gezellig terrasje. Dan starten we meteen al aan de route en beginnen te dalen??? Ja het klopt, Deia ligt wat hoger dus dalen we een 100tal meters...dan staat het eerste bordje Soller voor onze neus. Eerst even een trapje over en via een stenen pad gaan we steigen. Dit is de minst zware route tot nu toe... 320meter hoog en 13km lang. We kunnen het uitbreiden naar 16km. Dan nemen we een hoekje mee waarvandaan je een mooi vergezicht hebt over Port Soller. En inderdaad is het zeer de moeite waard. Ook zien we heel in de verte het 'boemeltreintje' rijden door het centrum van Port Sóller. Leuk! Zodra we dichterbij komen zien we er meer rijden. In een eerdere vakantie in Mallorca zijn we er al eens met meegeweest en laten dan nu ook voor wat het is. Eerst even op het terras een biertje en een sangria. Dan komen we er achter dat de bus vanuit hier ook vertrekt. Da's nog eens handig. We nemen de bus naar ons hotel en gaan onze spullen voor de komende 3 dagen gereed maken. Nog even te bezien of we 2 of 3 dagen in de bergen blijven dus op tijd naar bed...
Met 20 Kilometer en 1160 meter hoogte is dit de zwaarste tocht van de 10. De eerste 3 a 4 kilometer gaan behoorlijk steil! Maar we lopen door een heel mooi landschap met citroenen en sinaasappelbomen dus heel erg is het niet. Maar dan ...klimmen...en hij begint al snel met hard klimmen...trap na trap...steen na steen en rots na rots...phoeh. Al snel zitten we er even doorheen...eten, rusten...dat werkt.... onderweg komen we een hele delegatie trailers tegen. Respect! Pittige ochtend maar zeer de moeite waard! De uitzichten maken veel goed....dan komen we bij het stuwmeer 'Gorg Blau' waarover we al gelezen hebben...prachtig! We lopen een heel stuk langs het stuwmeer... Met het meer langs on en volledig tussen de bergen lijkt het wel of je in Zwitserland loopt. (behalve de hitte..pff wat is het warm vandaag).
Gorg Blau is een kunstmatig stuwmeer op het eiland Mallorca van de Balearen, gelegen in de vallei tussen Puig Major en Puig de Massanella. Sinds 1971 wordt het gebruikt als drinkwaterbron voor de stad Palma en de omliggende gebieden, samen met het naburige Cúber-reservoir. De kreek die door het Gorg Blau-reservoir loopt, staat bekend als Torrent del Gorg Blau of Sa Fosca en is een zijrivier van de Torrent de Pareis. Het werd in 2003 door de regering van de Balearen uitgeroepen tot natuurmonument en bevindt zich in het werelderfgoed Serra de Tramuntana. De originele Gorg Blau Tot 1971 verwees de naam Gorg Blau naar een zijrivier van de Torrent de Pareis, die werd overgestoken door een brug op de weg naar de stad Sóller. In 1906 werd in de regio van Mallorca, bekend als Cals Reis, een hydro-elektrische dam gebouwd op Gorg Blau, waardoor het stuwmeer ontstond. Toen het stuwmeer werd aangelegd, werd de oorspronkelijke brug verwijderd en werd de weg omgeleid door een autotunnel. Voordat het stuwmeer werd aangelegd, stond het gebied rond de brug bekend om zijn schoonheid. De plek waar het water, de brug en de rotswanden elkaar ontmoetten, inspireerde een aantal kunstenaars, waaronder dichters, fotografen en schilders.
Na 15 kilometer komen we bij een bushalte. Doorlopen? We zijn bijna zonder water en we weten inmiddels dat het volgende stoppunt geen winkels of restaurantjes heeft en nog 14 kilometer ver weg ligt. Hmmm dilemma...we besluiten om de bus te nemen. Na een uur komen we tot de ontdekking dat de bus het laat afweten...een Franse vrouw die ook al een uur wacht gaat liften...en ja hoor ze heeft een lift...De auto stopt en vraagt of wij ook mee willen...nou dat is nog eens Spaanse warmte. Het Spaanse stel zet ons af in Lluc. Vanuit hier kunnen we de bus nemen....dachten we...een nationale dag.geen bus. Toch maar het tentje opzetten? We hebben gelezen dat je in het klooster kunt slapen maar het normaal gesproken moet reserveren (ver van te voren) We vragen toch eerst in het klooster of ze een kamer hebben...en Ja! Die hebben ze nog eentje!...we hoeven niet lang na te denken en zo hebben we de kamer in het klooster. Eten, drinken en nog wat rondom het klooster wandelen (even zonder rugzak...dat is ook wel even fijn) en dan douchen en slapen....met een beetje pech (van de bus die niet reed) hebben we het geluk slapen we nu in het klooster van Lluc wat onze trip weer extra bijzonder maakt...welterusten.
Door de lift met de Spaanse mensen zijn we deze al voorbij, én doordat het moeilijk is om met het OV weer bij dit startpunt te komen, laten we deze voor wat het is...
Heerlijk geslapen! We pakken de tas weer in en gaan ontbijten op het plein van het klooster. Water kopen en we gaan op weg naar Pollenca. Ten opzichte van alle andere tochten was dit verreweg de gemakkelijkste. Maar ook de 'saaiste'. Nog steeds mooi maar je komt nog maar weinig vergezichten tegen en is alleen maar dalen tot 0mtr. Dan blijft het vlak over geasfalteerde wegen tot aan Pollenca. Hier gaan we nog 1x omhoog naar het kerkje om vervolgens af te dalen via een grote trap naar het centrum waar het eindpunt is en we neerploffen om te eten met een groot, verdiend biertje! Proost!
Een niet al te grote tocht vlakbij ons hotel. Een route van ongeveer 9,7km plus op en neer zou samen zo'n 13 a 14 kilometer maken. 'piece of cake'. Ook deze tocht begint mooi...maar toch al snel wat pittiger. En ook niet verwacht dat ook deze berg 607mtr hoog zou zijn. Maar goed. De mooie uitzichten maken veel goed. De wandeling gaat eerst naar een kerkje 'Ermita de la Victoria' genaamd. Hier dwalen we even wat rond en drinken wat op het terrasje wat er bij het kerkje ligt. Dan lopen we door. Je zou namelijk Cap de Formentor (andere kant van de baai) moet zien liggen. Maar eenmaal op hoogte worden we verrast door een wolk met lichte regen....en nog een wolk en zo is het ineens mistig. En zo zie je geen hand voor ogen.... shit wat nu? De rotsen zijn ook ineens ontzettend glad. We moeten door. Maar waarheen? Geen ijkpunten meer te zien. Uitkijken geblazen. Iedere fout kan verkeerd aflopen gonst er door je hoofd... Hier en daar komen we nog wat verkleumde mensen tegen. We kunnen wat informatie uitwisselen over de route waar zij vandaan komen. Zo komen we stukje bij beetje verder. Na een spannend uurtje begint het op te klaren. En dat gaan ok erg snel. Gelukkig maar.... Nog wel zo'n 8km te gaan maar dat is wel te doen....uiteindelijk is dit avontuur 22km geworden... Maar wel een waar we nog lang over zullen napraten...
Cap de Formentor, in het Noord-Oosten van Mallorca. Het uiterste puntje bovin. Hiervan heb ik een hele mooie foto gezien en die wilde ik graag evenaren. En dus deze dag gaan we er met de bus naar toe. De eerste halte waar we uitstappen is niet veel meer als een klein, maar we druk strandje. We lopen een keer op en neer maar er is niet heel veel te zien of te beleven. We gaan dan ook terug naar de bushalte en stappen uit bij de volgende stop. Hier is het wel mooi. Een uitzichtpunt boven op de berg waarvandaan je twee kanten behoorlijk ver kunt kijken. Na een uurtje rondgelopen te hebben nemen we de volgende bus en laten ons afzetten in Alcúdia Historisch centrum. We slenteren wat door de straatjes en schieten wat winkeltjes binnen om vervolgesn neer te ploffen op een terras. Een biertje en een Pizza...en zo gaat de dag over in de avond...en nacht. Nog 1 dag te gaan...het is mooi weer dus die besteden we aan het zwembad.